Tak, i co z tego? – mistrzyni ciętej riposty

 

Zawsze tak jest, ktoś cię krytykuje, a ty się wycofujesz. Nie wiem jak ty, ale nie raz straciłam szansę na rozwój przez to, że nie byłam mistrzynią ciętej riposty.

Przyjmowanie krytyki jest trudne. Ty tak masz i ja też. I każdy inny na świecie. Tacy już jesteśmy, nie lubimy tego. Rzecz w tym, że mamy różną wrażliwość i w różny sposób widać po nas, jak odbieramy krytykę. Czasem krytyka spływa jak po kaczce, a czasem… obcina skrzydła i tego chciałybyśmy obydwie uniknąć.

Małej dziewczynce do znudzenia powtarza się, żeby grzecznie słuchała, była miła i się nie wykłócała. Wpaja nam się grzeczność i pokorne znoszenie uwag od osób, które niekoniecznie mają do nich prawo – wyszło nam bokiem niezliczoną ilość razy. Na szczęście Ty też masz w pamięci takie kwiatki jak:

Szef wyprawia ci pogadankę, jak ważna jest punktualność, kiedy spóźniłaś się dwie minuty. A kolega dzień wcześniej spóźnił się godzinę – i nic.

Pracownik pralni mówi, że przecież to OCZYWISTE jakoby nie dało się sprać lodów z kaszmirowego swetra. Każdy głupi to wie…

Nauczyciel akademicki poprawia datę albo inną drobnostkę na twojej pracy. Albo co gorsza swoje lub twoje nazwisko. Niby nic strasznego się nie stało, ale…

Urzędniczka… (tu możesz umieścić dowolną niekomfortową sytuację urzędową, w której wykazałaś się ignorancją godną małego i niepiśmiennego szkraba, analfabetyzmem wtórnym oraz postawą prowincjonalnej gospodyni domowej).

Bez względu na przedmiot krytyki czujesz się jak mała, zbesztana dziewczynka. Nawet jeśli to banalna i niesprawiedliwa krytyka. Czujesz potrzebę przepraszania i wyjaśniania. Nie miałaś czasu, to był przypadek, problemy techniczne, starałaś się.

Ale wiesz co? Nie musisz się tłumaczyć. Bądź mistrzynią ciętej riposty i zanim zaczniesz się tłumaczyć zadaj pytania:

• Czy rzeczywiście popełniłam błąd?
• Czy kogoś skrzywdziłam?
• Czy ta osoba ma nade mną prawdziwą władzę?
• Czy naprawdę obchodzi mnie to, co ona sobie o mnie pomyśli?
• Czy jej krytyka jest usprawiedliwiona?
• Czy jej krytyka jest konstruktywna?
• Czy jeśli wybuchnę po rozmowie z nią, czeka mnie coś złego? Więcej porad TU.

Jeśli odpowiedź na te pytania brzmi NIE, powiedz sobie: Tak, i co z tego?Możesz tę wypowiedź rozbudować, ale komunikat powinien zostać ten sam.

„Tak, chyba mogłam się bardzie postarać”.

„Oj, mój błąd”.

„Zgadzam się, mam straszny bajzel w pokoju.”

Na zbliżającą się wiosnę życzę wszystkim postawy: Tak, i co z tego? Jak najczęściej i oczywiście tylko w przypadkach uzasadnionych, tak aby odporność na przesadną krytykę nie zamieniła się w zwykłą ignorancję .

Postawa spokojnej riposty przy odrobinie szczęścia i konsekwencji, krytykant straci zapał kiedy natknie się na twój spokój. Większość krytykantów tylko czeka, żeby ci dowalić i zebrać punkty za trafienie. Jeśli nie oddasz pierwszego ciosu przez odbicie krytyki albo lawinę przeprosin – stworzysz wokół siebie atmosferę pewności siebie. Jesteś bezpieczna, zyskujesz spokój i pewność siebie.

 

Tekst – Magdalena Tatar